Β) Σύγχρονο Ζίου Ζίτσου «Ντο» (Jiu Jitsu «Do»)

Τα σύγχρονα Jujutsu μπορούν να διαχωριστούν σε 2 είδη: α) τα προερχόμενα από το Ιαπωνικό Jujutsu των οποίων οι τεχνικές προέρχονται από τις διδασκαλίες των πρώτων Ιαπώνων δασκάλων που ήρθαν στην Ευρώπη και στην Αμερική και β) Το Δυτικό ΖΖ, το οποίο προέρχεται μεν από το Ιαπωνικό Jujutsu, αλλά οι ασχολούμενοι με αυτό αποφάσισαν να το εξελίξουν με βάση και τις δικές τους εμπειρίες, είναι το Βραζιλιάνικο Jiu Jitsu.

Γ) Το άθλητικό Ζίου Ζίτσου

Το αγωνιστικό μέρος του αθλητικού Ζίου Ζίτσου διαχωρίζεται σε αγώνες μάχης και σε αγώνες τεχνικής και συμπεριλαμβάνει 4 αγωνίσματα/αγωνιστικά συστήματα:

1. 1. Το καθαρά αγωνιστικό σύστημα μάχης (Fighting System) που συμπεριλαμβάνει 3 μέρη: α) ανταλλαγή χτυπημάτων και λακτισμάτων στην όρθια θέση (κάτι παρόμοιο με το αθλητικό καράτε), β) τεχνικές ρίψεων (κάτι παρόμοιο με το αθλητικό τζούντο), γ) τεχνικές εδάφους: καθηλώσεις, πνιγμοί, στρεβλώσεις (κάτι παρόμοιο με το αθλητικό τζούντο και το βραζιλιάνικο Ζίου Ζίτσου, με μια όμως ξεχωριστή ανεξάρτητη και ολοκληρωμένη ταυτότητα.
2. 2. Το αγώνισμα της αυτοάμυνας/σύστημα τεχνικών αυτοάμυνας (Duo System Self Defense) για όλες της ηλικιακές ομάδες αλλά και για μεικτά ζευγάρια.
3. 3. Το αγώνισμα/σύστημα πάλης εδάφους (Ne Waza - Brazilian Jiu-Jitsu) που αποδίδεται κυριολεκτικά έμφαση στις τεχνικές εδάφους που έχουν προαναφερθεί ανωτέρω.
4. 4. Το αγώνισμα της αυτοάμυνας/σύστημα τεχνικών αυτοάμυνας ενόπλων δυνάμεων (Self Defence System).

Ζίου Ζίτσου

Jujutsu (柔術) επίσης jujitsu, ju jutsu, ju jitsu, ή jiu jitsu

Η λέξη «Jujutsu» (柔 «ju» απαλό ή ανάλαφρο, εύκαμπτο, ή ευπροσάρμοστο, (術, «jutsu» τέχνη, πρακτική) ερμηνεύεται κυρίως ως «η τέχνη της ευκινησίας/ευελιξίας» ή της «επιδέξιας υποχώρησης». Με τη λατινική γραφή στις αρχές του αιώνα όταν οι ιαπωνικές τέχνες εισήχθησαν στη Δύση προτιμήθηκαν παγκοσμίως κυρίως οι όροι jiu-jitsu, jujitsu. Το Jujutsu ήταν πάντα ένας πολυσύνθετος τύπος μάχης. Περιλαμβάνει μεθόδους λακτισμάτων, κτυπημάτων, ρίψεις, πάλη εδάφους, πνιγμούς, κλειδώματα στις αρθρώσεις, χρήση συγκεκριμένων όπλων, καθώς και την ακινητοποίηση και τον έλεγχο ενός αντιπάλου. Είναι πράγματι μια «ευέλικτη» τέχνη.

Α) Παραδοσιακό - ιαπωνικό - JuJutsu

Ο παραδοσιακός τρόπος μάχης ομαδικά ή ατομικά των διαφόρων σχολών (κορίου/koryu) jujutsu των σαμουράι, είναι η αρχική πηγή των σύγχρονων «πολεμικών μεθόδων εκπαίδευσης» (γκεντάι μπούντο/gendai budō) του εικοστού αιώνα, και στοχεύουν διαμέσου της εκπαίδευσης στην αρμονία μεταξύ σώματος και πνεύματος

Ενσωματώνει τεχνικές από τις διάφορες πολεμικές τέχνες των νησιών της, καθώς επίσης και από πολλές άλλες ασιατικές χώρες και πολιτισμούς. Θεμελιώθηκε από πολλούς πολεμιστές/σαμουράι και εξαπλώθηκε σε όλη την επικράτεια της βασισμένη στον κώδικα τιμής/«δρόμο» του πολεμιστή,μπουσίντο/bushido.

H αλλαγή από τον πόλεμο στην αυτοάμυνα, με όπλα (περιστασιακά) ή χωρίς, όμως με καθημερινά ρούχα (χιτώνιο/kimono και περισκελίδα/hakama), επέβαλε κοντινά συστήματα μάχης «suhada bujutsu/kumi-uchi» που περιλάμβαναν όλων των ειδών τα κτυπήματα και τα λακτίσματα, ρίψεις, και τεχνικές εδάφους (καθηλώσεις, κλειδώματα, πνιγμούς).

O όρος Jujutsu αναφέρεται στον τρόπο της χρησιμοποίησης ολόκληρου το σώματος με ευκινησία και επιδέξιες κινήσεις με ή χωρίς τη χρήση διαφόρων όπλων αλλά και πανοπλιών και συμπεριελάμβανε τακτικές αποφυγής και κινητικότητας, καθώς επίσης κινήσεις και θέσεις ελέγχου κυρίως, παρά βλάβης του επιτιθέμενου.

Ενσωματώνει και τονίζει διευρυμένα τους στόχους και τις αξίες, της καλλιέργειας του χαρακτήρα, της αυτοπειθαρχίας, της επινοητικότητας, της χειραφέτησης, της αφοσίωσης, της απόκτησης γνώσεων επιπέδου, της διορατικότητας και της συμπόνιας, επιπρόσθετα στις μαχητικές δεξιότητες.

Τμήματα: παιδικό - ενηλίκων - αγωνιστικό